saraltmaq

f. Saralmasına səbəb olmaq, soldurmaq. Dərd-qəm qızı saraltdı. Azar uşağı saraltdı. – Gecə keçdi qaraldan; Seçilmirsən maraldan; Nə dərdim var, nə qəmim; Sənsən məni saraldan. (Bayatı). <Şərəf xanım:> Görürəm, qızı nə hala salmısan. Saraldıb heyvaya döndərmisən. S. S. A..